ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

του Αλέκου Καποδίστρια

Διευθυντή 2ου  Λυκείου Γλυκών Νερών

Υποψήφιο Δημοτικό Σύμβουλο με τη Δημοτική Παράταξη «ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ»

 

Αγαπητοί συμπολίτες και συμπολίτισσες

Αυτές τις μέρες διαβάζω τα εκλογικά βιογραφικά και θαυμάζω τους συμπολίτες μας, υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους στις πρασινογαλάζιες με λίγο κόκκινο – πορτοκαλί δημοτικές παρατάξεις.

Όλοι τους εμφανίζονται αίφνης ανεξάρτητοι. Αλληλέγγυοι. Έτοιμοι να θυσιάσουν το ατομικό τους συμφέρον για να υπηρετήσουν την πόλη που ζουν. Δημοκράτες. Διατεθειμένοι να παρακινήσουν τους πολίτες σε ενεργό συμμετοχή. Δεσμεύονται, υποχρεώνονται να λύσουν με την εκλογή τους τα χρόνια προβλήματα του τόπου.

Και είναι πράγματι τα περισσότερα από αυτά τα βιογραφικά εντυπωσιακά. Δεν υπάρχει τοπικός, πολιτιστικός, αθλητικός σύλλογος που αυτοί οι συμπολίτες μας δεν συμμετείχαν. Πρόεδροι, μέλη διοικητικών συμβουλίων, απλά μέλη, παντού υπάρχει η υπογραφή τους. Ταυτόχρονα οι περισσότεροι από αυτούς είναι νυν ή πρώην εκλεγμένοι τοπικοί άρχοντες.

Διαβάζοντας όλα αυτά τα εκλογικά βιογραφικά νομίζει κανείς ότι η Ελλάδα είναι ο παράδεισος της εθελοντικής προσφοράς προς την κοινότητα. Ψάχνοντας, όμως, λιγάκι περισσότερο θα ανακαλύψει ότι τα περισσότερα από αυτά δεν είναι παρά «μανιφέστα» ιδιοτέλειας.

Στην πραγματικότητα, αυτοί οι άνθρωποι επενδύουν συστηματικά σε μια ταυτότητα κοινωνικής και πολιτικής προσφοράς για να δημιουργήσουν ένα κεφάλαιο προσωπικών πελατών – ψηφοφόρων. Φτιάχνουν, με άλλα λόγια, το προσωπικό πολιτικό τους μαγαζί και εμπορεύονται τους ψηφοφόρους – πελάτες τους. Το κέρδος τους, αυστηρά προσωπικό, το εκταμιεύουν όταν βρεθούν στην εξουσία.

Κάποιοι από αυτούς, βεβαίως, εφόσον εκλεγούν, μπορεί και να ασχοληθούν με τα τοπικά προβλήματα. Και πάλι, η επίλυση αυτών των προβλημάτων δεν πρέπει να στενοχωρεί τους φίλους και εταίρους τους της κεντρικής εξουσίας και δεν πρέπει να  βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τα ατομικά συμφέροντα κάποιου από τους πελάτες – ψηφοφόρους τους.

 

Αγαπητοί συμπολίτες και συμπολίτισσες

 

Περιγράφω ένα γνωστό, αλλά πολύ επικίνδυνο τοπικό εκλογικό παιχνίδι.  Δεν είναι μόνο τα τοπικά προβλήματα που δεν λύνονται από ανθρώπους που τόσα χρόνια δεν  κινούνται με αποφασιστικότητα και ανιδιοτέλεια. Είναι η σύνδεση αυτών των προβλημάτων με το κεντρικό οικονομικό, αναπτυξιακό, πολιτικό και κοινωνικό έλλειμμα της χώρας που τα καθιστά επικίνδυνα και κορυφαία πολιτικά ζητήματα.

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ. Οι Δήμοι δεν μπορούν πλέον να αναπαράγονται ως πολιτικοί πελατειακοί μηχανισμοί. Οι πολίτες δεν μπορούν πια να ψηφίζουν τους επαγγελματίες της εξουσίας όταν ο τόπος απειλείται.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΩΣ ΠΟΛΙΤΕΣ με κρίση και όχι με συναίσθημα. Ας ακούσουμε και τους άλλους υποψήφιους. Ας εμπιστευθούμε νέους ανθρώπους. Αυτό απαιτεί το μέλλον των παιδιών μας.